Levende wezens zijn organismen die het vermogen hebben om te groeien, zich voort te planten en te reageren op omgevingsprikkels. Hun diversiteit varieert van micro-organismen tot planten en dieren, die zich aanpassen aan een grote verscheidenheid aan habitats.
De grootste in de oceaan is ongeveer 34 meter lang en bestaat al ongeveer 3 eeuwen. Dit kolossale organisme is getuige van eeuwen geschiedenis en heeft verschillende bedreigingen weten te overleven. Wil je weten welke het is?
Dit is het grootste levende wezen in de oceaan
In de wateren bij de Salomonseilanden schuilt de grootste koraalkolonie die ooit is ontdekt. Dit kolossale organisme van de soort Pavona clavus heeft duizelingwekkende afmetingen: 34 meter breed, 32 meter lang en 5,5 meter hoog. Om het in perspectief te plaatsen: het is 12 meter groter dan de vorige recordhouder, die zich in Amerikaans Samoa bevindt.
In tegenstelling tot traditionele koraalriffen, die bestaan uit meerdere kolonies met verschillende genotypen, is dit megakoraal één organisme dat bestaat uit miljoenen kleine, functionele poliepen.
Zijn indrukwekkende omvang en levensduur, geschat op ongeveer 300 jaar, bewijzen dat het in staat is om de bedreigingen te weerstaan die andere koralen over de hele wereld hebben gedecimeerd.
Hoe is deze koraalkolonie ontdekt?
De ontdekking van deze “onderwaterkathedraal”, zoals beschreven door videograaf Manu San Félix in verklaringen waarover EcoNews bericht, was toeval. Het expeditieteam van National Geographic Pristine Seas, onder leiding van San Felix, stuitte op het koraal tijdens het verkennen van een gebied dat bekend staat als een scheepswrakkerkhof.
Deze ontdekking is indrukwekkend vanwege de omvang en het potentieel om een revolutie teweeg te brengen in het behoud van de zee. In de context van een wereldwijde koraalrifcrisis, waarbij stijgende oceaantemperaturen leiden tot het verbleken en afsterven van deze vitale ecosystemen, is het megakoraal van de Salomonseilanden een baken van hoop.
Hoe kunnen koraalriffen worden beschermd?
De koraalriffen van de Salomonseilanden hebben, net als veel andere riffen over de hele wereld, te lijden onder de gevolgen van opwarmend water en vervuiling. Dit megakoraal is er echter in geslaagd om te overleven en te gedijen, mogelijk dankzij zijn locatie in diepere, koelere wateren, die het beschermen tegen thermische stress.
De studie van dit oeroude organisme zou waardevolle informatie kunnen opleveren voor het ontwerpen van beschermingsmechanismen voor bedreigde riffen. Naar schatting 44% van alle harde koraalsoorten zou in de nabije toekomst kunnen verdwijnen, wat de urgentie van het vinden van oplossingen onderstreept.
Deze ontdekking heeft de lokale gemeenschappen ertoe aangezet om een formeel verzoekschrift in te dienen bij de overheid om de wateren van Malaulalo te beschermen. De ontdekking heeft ook het belang van koraalriffen voor de economie en ecologie van het land benadrukt en aangespoord tot het zoeken naar duurzame alternatieven voor destructieve praktijken zoals houtkap.
Internationaal kan deze bevinding het belang aantonen van koraalriffen voor de instandhouding van de biodiversiteit, de bescherming van kustlijnen en het levensonderhoud van miljoenen mensen. Aan de andere kant is er dringend financiering nodig voor behoud en aanpassing aan de gevolgen van klimaatverandering.
De megakoraal van de Salomonseilanden herinnert ons aan het belang van een alomvattend behoud van de koraalriffen. Hun veerkracht biedt essentiële informatie over de bescherming van mariene ecosystemen en benadrukt de wonderen der natuur en de noodzaak om deze te behouden in het licht van de veranderende klimaatomstandigheden.
