“Wat zijn die vlekken in mijn oog? Dat is een vraag die meer dan één van ons zich wel eens heeft gesteld. Dat soort wormen of stofjes die we zien als we autorijden en naar de lucht kijken, als we tv kijken of, zelfs nu nog, naar het scherm van onze pc of mobiele telefoon kijken, zijn geen microben en betekenen ook niet dat we de snaartheorie kunnen zien. Het zijn ‘schaduwen’ en ze hebben een naam: myodesopsias of muscae volitantes (vliegende vliegen).
Ze vormen geen gevaar, maar velen van ons willen weten hoe we van ze afkomen omdat ze, behalve spelen en kijken hoe ze rondstuiteren, vervelend zijn. Het slechte nieuws is dat we ze zullen moeten verdragen.
Onzin. Ik geef toe dat het eerste wat ik dacht toen ik ze zag “ik heb een insect in mijn oog” was. Het was al pech, want het was er niet één en bovendien zaten ze in beide ogen. Nou, het zijn geen insecten, het zijn schaduwen. In het oog zit een gelatineachtige substantie die glasvocht heet en die, naarmate we ouder worden, ervoor zorgt dat deeltjes die ons lichaam zelf produceert, dikker worden en daar blijven zweven.
Deze ophopingen van deeltjes werpen een schaduw op het netvlies. Daarom is het veel gemakkelijker om de ‘vliegen’ te zien als we naar een heldere achtergrond kijken die het licht terugkaatst in ons oog. Er zijn verschillende factoren die dit veroorzaken, zoals bijziendheid, de eerder genoemde veroudering van het glasvocht, als we geopereerd zijn, diabetes, plotselinge oogontsteking of de leeftijd zelf, maar ze kunnen ook bij jonge mensen ontstaan.
Vliegen doden met een voorhamer. Er zijn veel factoren die ervoor kunnen zorgen dat ze verschijnen en de grote vraag is of ze kunnen worden geëlimineerd. Er zijn twee methoden om dat te doen, maar het nieuws is niet veelbelovend. De ene is vitrectomie, een operatie waarbij het glasvocht volledig wordt verwijderd en vervangen door een zoutoplossing. Hiermee worden ze niet alleen verwijderd, maar wordt ook voorkomen dat ze verschijnen. Ze kunnen ook worden gedesintegreerd met een YAG-laser.
Het probleem is dat er bij vitrectomie een risico op infectie of netvliesloslating bestaat. En door vliegen te kanoniseren met een laser, bestaat er ook een risico op beschadiging van de structuur van het oog of een verhoogd risico op glaucoom.
Hoe zit het met supplementen? Chirurgie is geen optie, hoewel er privéklinieken zijn die het promoten, maar hoe zit het met supplementen? Ook hier valt veel te zeggen voor supplementen. Zoals vermeld in The Conversation zijn er bedrijven zoals Theia Bio die supplementen promoten om floaters te verminderen. Deze supplementen bevatten antioxidanten en anti-glycatie micronutriënten die, volgens een onderzoek gepubliceerd op hun website, in staat zijn om de grootte van deze floaters te verminderen bij 70% van de deelnemers na zes maanden inname.
Hier zijn er een paar twijfels die boven de zaak zweven, zoals bij myodesopsies. De eerste is de steekproefgrootte, aangezien het maar om 26 mensen ging en het moeilijk is om met zo’n klein aantal deelnemers te extrapoleren. De tweede is dat het glasvocht beweeglijk is, dus de vliegen bewegen rond en zitten zelden op dezelfde plek, waardoor het moeilijk is om veranderingen in het aantal schaduwen echt te meten.
De trieste conclusie. Helaas moeten degenen onder ons die met myodesopsie leven eraan wennen. Ja, het is een schoolvoorbeeld van “ben je verdrietig? Nou, wees dat dan niet” uit het boekje, maar er is geen bewijs dat supplementen of veranderingen in levensstijl helpen om deze schaduwen weg te werken. Een dieet dat rijk is aan carotenoïden (te vinden in voedingsmiddelen zoals spinazie, broccoli, watermeloen en grapefruit) en omega-3 zou goed zijn voor de gezondheid van de ogen en het vertragen van verouderingsverschijnselen in het oog, maar is over het algemeen niet gericht op het elimineren van floaters.
En het beste advies dat wordt gegeven is… negeer ze, jaag ze niet op en laat je er niet door afleiden. Met andere woorden, leef met deze ‘beestjes’ die op een dag besloten hebben om in onze ogen te verschijnen. Het is echter ook raadzaam om naar de oogarts te gaan als ze plotseling veel tegelijk verschijnen of het zicht erg bemoeilijken, want in dat geval kunnen ze een symptoom zijn van iets ernstigers.
