Het oude China heeft ons enkele van de belangrijkste filosofische scholen van de mensheid nagelaten. Confucianisme, boeddhisme en taoïsme zijn drie van de belangrijkste, die grote aanbevelingen voor het leven en geluk hebben nagelaten. Adviezen van duizenden jaren geleden die toen geldig waren en gelden, maar ook in de huidige maatschappij.
Een van de meest gevolgde is het klassieke Confucianisme, dat de aantrekkelijkste en meest gevolgde aanbevelingen lijkt te bieden voor het vinden van geluk in de drukke maatschappij van vandaag. Voornamelijk omdat Confucius aanraadde dat men betrokken moest zijn bij de realiteit en zich zorgen moest maken over het welzijn van anderen; een leven van actieve deelname wordt als beter beschouwd dan een passief leven.
Voor Confucius is er niets belangrijker dan van je naaste te houden, want dat is de ware deugd van de mens en wat nodig is om geluk te bereiken. Als iemand dit in praktijk brengt, zowel naar zijn omgeving als naar zijn sociale relaties, zal hij een goed leven leiden. “Het leven is echt eenvoudig, maar we staan erop het ingewikkeld te maken,” zei de wijsgeer.
De zin kan niet eenvoudiger, maar ook niet nauwkeuriger. Het leven is erg ingewikkeld, maar dat komt grotendeels door onszelf. Onze routines en taken nemen onze agenda in beslag, we denken voortdurend na over wat we moeten doen, wat anderen van ons denken, plannen die pas over weken of maanden worden uitgevoerd… Er blijft weinig tijd over voor vrije tijd, interpersoonlijke relaties en zelfzorg.
Als we een eenvoudig, normaal en rationeel leven leiden, kunnen we een goed leven hebben.
Het loont om te vereenvoudigen. Zoals de filosoof zegt: het leven is veel eenvoudiger dan het lijkt. Als we onze tijd doorbrengen met ons zorgen maken over dingen waar we geen controle over hebben, zullen we nooit van die last afkomen die ons welzijn in de weg staat.
Tips voor een goed leven
Volgens Confucius moet je, om een goed leven te leiden, leven volgens de deugden, die in essentie bestaan uit “uitgebreid leren en een vastberaden en oprecht doel voor ogen hebben; oprecht onderzoek doen en nadenken met zelftoepassing. Voor de wijze man zijn leren en kennis deugden en moeten ze deel uitmaken van elke plaats en elk ding. Leren is de eerste noodzakelijke voorwaarde voor een goed leven; hoe meer iemand leert, hoe dichter hij of zij bij een goed leven komt.
Kennis, leren en verantwoordelijkheid zijn dus essentieel. Dingen onderzoeken, jezelf cultiveren, ontdekken; volgens hem hangt de kwaliteit van het leven af van wat je kunt ontdekken en je geest verruimen. Bovendien is het nooit te laat, ongeacht leeftijd, geslacht of conditie. Sociale waarden zijn ook belangrijk, in het bijzonder vriendschap en familie.
Hetzelfde geldt voor tolerantie, dialoog, nieuwe ideeën en gedachten; reflectie is heel belangrijk om je conditie te verbeteren.
Zoals de wijze man zei: Het leven is het waard om geleefd te worden en we moeten voorzichtig zijn om het te behouden en lang te leven. De dood moet worden genegeerd, net als het leven na de dood. Het confucianisme beveelt aan dat mensen zich bezighouden met de realiteit, met het “hier en nu”, en niet stilstaan bij illusoire problemen. Als de dood echter nabij is, moeten ze die accepteren.
