Het dorp van supermensen die genetisch zijn gemanipuleerd om onder water te werken: het dichtst dat we zijn gekomen bij een echte gemuteerde superheld.

Ze staan bekend als de nomaden van de zee en als we op zoek zouden gaan naar een echt equivalent van de superhelden van de X-Men en de genetische mutaties die hen in staat stellen om meer bovenmenselijke dan gewone acties uit te voeren, dan zouden de Bajau het dichtst in de buurt komen van iets vergelijkbaars buiten de sciencefiction.

Hun kracht? Het vermogen om naar een diepte van 70 meter te duiken en hun adem meer dan 13 minuten onder water in te houden. Een vaardigheid die ze zo perfect onder de knie hebben dat het de sleutel tot hun overleving is geworden. Ze duiken meer dan 60% van hun dag onder de wateren van Indonesië, de Filippijnen en Maleisië waar ze samenkomen in groepen van meer dan een miljoen mensen. Hun geheim? Een genetische modificatie die hen in staat stelt deze prestatie te leveren en hen heel dicht in de buurt laat komen van een kenmerk van een ander zoogdier: zeehonden.

De genetische mutatie van de Bajau

Hoewel ze zowel hun vaardigheid als hun bijzondere taak – het jagen op vis, schildpadden en parels onder zee – behouden, hoorden we voor het eerst over de Bajau in de 16e eeuw dankzij de expeditie van Ferdinand Magellan en Juan Sebastian Elcano. Zelfs toen al waren de verbazingwekkende duikvaardigheden van deze mensen, die, gekleed in weinig meer dan een houten duikbril en gewichten om het duiken te vergemakkelijken, in staat waren om hun adem meer dan 13 minuten in te houden zonder onder water te ademen.

Hun verbazingwekkende vermogen verbaasde al snel de wetenschap, die op zoek naar een antwoord begon met het onderzoeken van de mogelijke genetische modificaties die achter hun bovenmenselijke vermogens zouden kunnen zitten. Zoals het tijdschrift Cell liet zien, onthulde de genetische studie dat de sleutel tot alles lag in een modificatie die ze deelden met zeehonden, een milt die 50% groter is dan de rest van de nabijgelegen populaties.

De sleutel is dat wanneer de milt samentrekt, de bloedvaten zich vernauwen, wat helpt om het zuurstofverbruik te verminderen. Verre van een aanpassing te zijn die werd veroorzaakt door hun intensieve duiken, ontdekten de wetenschappers dat de eigenschap ook te zien was bij de Bajau die niet doken, waarmee ze aantoonden dat het in feite een mutatie is die zich als gevolg van natuurlijke selectie onder hun populatie heeft verspreid.

Meneer faes 😁