In Alicante is er een hoek die lijkt op iets uit The Squid Game: het is een van de grote exponenten van bizarre architectuur.

In 1968 begon de Catalaanse architect Ricardo Bofill met het vormgeven van een ongewoon gebouw aan de kust van Calpe, in de provincie Alicante. Omgeven door groene vegetatie bouwde hij een majestueus woongebouw dat decennia later de inspiratie werd voor de ingewikkelde labyrinten van de Netflix-serie The Squid Game. Je hoeft alleen maar een paar van de trappen binnen te bekijken om de referentie te begrijpen.

Beïnvloed door Arabische architectuur, zoals in veel van het werk van de architect, is het gebouw dat bekend staat als The Red Wall een spectaculaire mix van ideeën en kleuren waarin het oog van het ene detail naar het andere dwaalt, van de eigenaardige ramen tot de geometrische structuren die de kronkelende trappen bekronen. Binnenin botsen het blauw en groen van de Middellandse Zeekust en de bossen die het bouwwerk omringen met de pastelkleuren die het karakteriseren. Het is waarschijnlijk een van de grootste voorbeelden van Bofills bizarre architectuur.

El Juego del Calamar ligt in Alicante

Hoewel bizarre architectuur geen stroming is waar veel commentaar op wordt geleverd of waar een basis achter in steen is geschreven, geven de trappen van La Muralla Roja die uiteindelijk de setting vormden van El Juego del Calamar (Het Inktvis Spel) goed weer waarom het die naam heeft. Het is een radicaal ontwerp dat niet alleen de architecturale conventies van die tijd, maar ook die van vandaag kan tarten.

Alsof het een evolutie is van het brutalisme, dat ook ornamentele architectuur afwees om het zo functioneel mogelijk te maken en het te laten opvallen door zijn eigen figuur in plaats van extra versieringen te gebruiken, is de bizarre architectuur van Bofill ook de vrucht van deze vereniging tussen beton en massieve gebouwen, groot en opvallend genoeg om in de categorie monumentaal werk te vallen.

Het is in deze mengeling van het onverklaarbaar opvallende, maar soms ook verontrustende, dat de scènes vol trappen in El Juego del Calamar (Het inktvisspel) betekenis kregen. Dat honderden toeristen nu massaal naar La Muralla Roja in Calpe komen om het te fotograferen, gedreven door een dergelijke inspiratie, is des te logischer als, wanneer ze daar aankomen, het rode wonder dat de lucht in ontsnapt ervoor zorgt dat iedereen het perfecte kiekje op zich wil nemen, en vergeet hoe de Netflix-hit hen daarheen had geleid.

Meneer faes 😁