Uit een nieuw onderzoek blijkt dat de relatie tussen leeftijd en echtscheiding niet zo lineair is als eerder werd aangenomen.
De leeftijd waarop je besluit te trouwen is een verrassend relevante factor bij het voorspellen van het succes van je huwelijk, hoewel niet op de manier die eerder werd gedacht. Terwijl men dacht dat huwelijken op latere leeftijd de stabiliteit in de loop van de tijd zouden verhogen, onthult een nieuw onderzoek dat de relatie tussen leeftijd en echtscheiding niet zo lineair is als eerder werd aangenomen.
Traditioneel werd gedacht dat mensen die op jonge leeftijd trouwen (zoals tieners) meer kans hadden om te scheiden vanwege een gebrek aan emotionele stabiliteit, financiële problemen en externe druk om aan sociale en familiale verwachtingen te voldoen. Experts leggen uit dat een gebrek aan relatie-ervaring en emotionele onvolwassenheid ervoor kunnen zorgen dat jonge huwelijken met grotere moeilijkheden te maken krijgen. Volgens de statistieken is de kans op echtscheiding 50 procent kleiner voor wie op 25-jarige leeftijd trouwt dan voor wie in de 20 trouwt.
Aan de andere kant werd aangenomen dat mensen die na hun 30e trouwen volwassener, emotioneel stabieler en financieel zekerder zijn, wat zou bijdragen aan een succesvoller huwelijk. Onderzoek heeft echter aangetoond dat er een optimale leeftijd is voor het huwelijk, waarna de kans op echtscheiding toeneemt.
Onderzoek van Nicholas Wolfinger: een oogverblindende analyse
Socioloog Nicholas Wolfinger heeft in een analyse op basis van gegevens van de National Survey of Family Growth (2006-2010) de conventionele wijsheid in twijfel getrokken. Volgens zijn onderzoek lijken huwelijken op oudere leeftijden weliswaar stabieler te zijn, maar is trouwen na je 35e riskanter dan trouwen tussen je 28e en 32e. Het aantal echtscheidingen daalt sterk tot de leeftijd van 30 jaar, maar stijgt weer na de leeftijd van 35 jaar.
Volgens het onderzoek van Wolfinger hebben koppels die begin 20 zijn getrouwd een risico van 27% op echtscheiding na vijf jaar, terwijl koppels van 25 tot 29 slechts een risico van 14% hebben en koppels van 30 tot 34 een risico van 10% hebben. Stellen die na hun 35e trouwen, hebben echter een risico van 17% op echtscheiding tijdens de eerste vijf jaar.
Emotionele volwassenheid en financiële stabiliteit zijn twee van de belangrijkste factoren bij het voorspellen van de levensduur van een huwelijk. Stellen die later trouwen hebben meestal meer financiële autonomie, een beter begrip van hun levensdoelen en meer persoonlijke ervaring. Dit kan zich vertalen in een groter vermogen om om te gaan met de uitdagingen die zich voordoen binnen een langdurige relatie.
Wolfinger suggereert dat koppels die vandaag de dag wachten met trouwen tot na hun 35ste dat niet doen uit een zoektocht naar financiële stabiliteit, maar in een zelfselectiefase zitten, wat impliceert dat degenen die niet eerder trouwden minder kans hebben om te slagen in een toegewijde relatie. Dit fenomeen zou te wijten kunnen zijn aan het feit dat mensen die ongehuwd samenwonen of die meer eerdere relaties hebben gehad, minder opties hebben om een partner te vinden met wie ze duurzaam verenigbaar zijn.
Historische gegevens en veranderingen in huwelijkstrends
De leeftijd waarop mensen trouwen is de afgelopen decennia aanzienlijk veranderd. In 1976 was slechts één op de 15 ongehuwde mannen en één op de 20 ongehuwde vrouwen getrouwd. In 2016 waren de aantallen aanzienlijk gedaald, met slechts 1 op de 46 mannen en 1 op de 50 vrouwen die trouwden. De gemiddelde leeftijd bij het eerste huwelijk is met meer dan 8 jaar gestegen tot 31,5 jaar voor vrouwen en 33,4 jaar voor mannen.
Deze verandering wordt ook weerspiegeld in de leeftijd waarop vrouwen hun eerste kind krijgen, die met meer dan 4 jaar is gestegen tot 28,8 jaar.
De ideale huwelijksleeftijd
Studies suggereren dat, hoewel koppels die in de 30 trouwen vaak een stabieler huwelijk hebben, de beste leeftijd voor een huwelijk tussen 28 en 32 lijkt te liggen, waar de kans op succes het grootst is. Trouwen na je 35e kan grotere risico’s met zich meebrengen, hoewel dit geen harde en snelle regel is. Elk koppel is uniek en factoren zoals volwassenheid, emotionele stabiliteit en persoonlijke ervaring bepalen in grote mate het succes op lange termijn.
