We wisten dat koppotigen slim waren, maar niet zo slim: een inktvis slaagde voor een test ontworpen voor kinderen

Koppotigen zijn zeer interessante en raadselachtige dieren. Ze komen voor in bijna alle wereldzeeƫn en er zijn ongeveer 200 soorten bekend. Deze wezens zijn ook zeer intelligent. Talrijke studies hebben hun cognitieve vaardigheden en grote aanpassingsvermogen aangetoond.

Een van de vertegenwoordigers met de hoogste verhouding tussen hersenen en lichaamsgrootte is de gewone zeekat(Sepia officinalis). Dit dier kan zich herinneren wat, waar en wanneer het voor het laatst gegeten heeft. Bovendien toonde een artikel gepubliceerd in de Proceedings of the Royal Society B aan dat de inktvis in staat is om te slagen voor de ā€œmarshmallowtestā€, een test die is ontworpen om het vermogen van kinderen om bevrediging uit te stellen te testen.

De ā€œmarshmallow-test

Oorspronkelijk houdt deze test in dat je een kind een snoepje aanbiedt en uitlegt dat als ze het niet opeten, ze over een tijdje meer mogen. Het kind wordt als geslaagd beschouwd als het in staat is om het snoepje te weigeren en te wachten op de grotere prijs. Voor hun onderzoek pasten de onderzoekers deze test aan. Ze lieten zeekatten twee soorten voedsel zien, het ene smakelijker dan het andere. Vervolgens plaatsten ze het voedsel achter twee deuren met eenvoudige vormen (cirkel en vierkant) en lieten ze de inktvissen weten dat de deuren na een bepaalde tijd open zouden gaan.

De eerste deur die openging was die met het onsmakelijke voedsel, en na een tijdje ging de deur open die het favoriete voedsel van de inktvis (garnalen) verborg. Als de inktvis at wat zich achter de deur bevond die het eerst open ging, werd de inhoud van de tweede deur verwijderd. De dieren leerden al snel dat als ze iets langer wachtten, ze iets beters konden eten.

Het team denkt dat dit vermogen kan worden verklaard door de jachtstrategie van de inktvissen. Deze inktvissen camoufleren zichzelf vaak en wachten tot hun prooi nadert zodat ze deze in een hinderlaag kunnen lokken. Als ze aanvallen, verliezen de inktvissen hun camouflage, wat andere prooien kan afschrikken en ze kwetsbaar maakt voor potentiƫle roofdieren. Onderzoekers denken dat het gemak waarmee ze wachten op een betere prooi voortkomt uit een evolutionaire strategie van deze dieren.

Meesters in vermomming

Zeekatten zijn, net als alle andere koppotigen, specialisten in camouflage. Volgens National Geographic bevat hun lichaam 10.000.000 cellen waarmee ze snel van kleur, patroon en textuur kunnen veranderen om de perfecte vermomming te bereiken. Dankzij dit mechanisme kunnen ze roofdieren ontwijken, prooien misleiden en zelfs communiceren met soortgenoten. Het is ook handig tijdens het paarseizoen.

Hoewel de meeste inktvissoorten niet bedreigd zijn, staan sommige, zoals de Australische reuzensinktvis (Sepia apama), op de lijst van bijna bedreigde soorten. De International Union for Conservation of Nature (Internationale Unie voor Natuurbehoud) zegt dat de verzuring van de oceaan, veroorzaakt door de toename van kooldioxide in de atmosfeer, een potentiƫle bedreiging vormt voor alle soorten.

De studie vermeldt dat koppotigen de meest complexe zenuwstelsels onder de ongewervelde dieren hebben. Het onderwerp van dierlijke intelligentie heeft veel onderzoekers aangetrokken, die geĆÆnteresseerd zijn in de evolutionaire omstandigheden die ertoe hebben geleid dat bepaalde soorten hun cognitieve vermogens hebben ontwikkeld.

Hoewel de beste voorbeelden van intelligentie zijn gedocumenteerd bij primaten, kraaien, dolfijnen en andere zoogdieren, doen de bevindingen bij inktvissen ons opnieuw nadenken over wat we weten over de cognitieve beperkingen van ongewervelde dieren. Het onderzoek suggereert dat de evolutie deze dieren heeft begiftigd met wenselijke mechanismen om met uitdagingen in hun omgeving om te gaan, wat de weg vrijmaakt voor een beter begrip van de cognitieve diversiteit in het dierenrijk.

Meneer faes šŸ˜