Wetenschappers onthulden verrassende structuren op 7,5 kilometer onder zeeniveau, waar spiraaltunnels en holen werden ontdekt. Een internationaal team van onderzoekers deed een ongekende ontdekking in de diepten van de Japanse geul, waar ze bewijs vonden van intense biologische activiteit 7,5 kilometer onder het oceaanoppervlak. De nieuwe röntgenbeelden onthulden de aanwezigheid van complexe structuren die zijn uitgegraven door zeedieren die in een van de meest vijandige omgevingen op aarde gedijen.
Door twintig sedimentkernen uit de Japanse geul te analyseren, identificeerden de wetenschappers een uitgebreid netwerk van tunnels en holen dat eerdere opvattingen tegenspreekt dat leven schaars was in de diepste delen van de zee. Deze ontdekking maakt deel uit van een studie die op 18 februari is gepubliceerd in het tijdschrift Nature Communications.
Leven onthuld door ontdekking
Oceaanstromingen spelen een sleutelrol in dit diepzee-ecosysteem, waar het transport van voedselrijke sedimenten diverse gemeenschappen van vissen en andere organismen in leven houdt. Onderzoekers Jussi Hovikoski en Joonas Virtasalo van de Geological Survey of Finland vergeleken dit proces met het effect van bosbranden op het landoppervlak.
Dankzij geavanceerde scantechnologieën onthulden de beelden structuren die bewaard zijn gebleven door minerale afzettingen zoals pyriet, geproduceerd door micro-organismen in het sediment. Dit bewijs stelde wetenschappers in staat om de aanwezigheid te documenteren van uitgestrekte holen gemaakt door wormachtige organismen en zeekomkommers.
De dynamiek van deze extreme omgeving is paradoxaal voor deskundigen. De omliggende abyssale vlakten, die zich op ondiepere diepte bevinden, vertonen minder biologische diversiteit en activiteit dan de diepere delen van de geul, waar bentische gemeenschappen gedijen op voedingsstoffen die vanaf het oppervlak worden getransporteerd.
Door middel van gedetailleerde geochemische analyses stelde het onderzoeksteam vast dat regelmatige sedimentleveranties fungeren als een vernieuwingsmechanisme voor de diepe oceaan. Dit proces trekt opportunistische soorten aan die profiteren van de nieuw afgezette zuurstof en voedingsstoffen, waardoor een levenscyclus wordt gegenereerd die zich voortzet bij elke nieuwe aankomst van materiaal.
Een ecosysteem in constante vernieuwing
Zeekomkommers ontpoppen zich als hoofdrolspelers na de ontdekking in dit onderwatersysteem, waar hun koloniserende activiteit het begin markeert van een complexe ecologische cyclus. Na elke sedimentafzetting trekken deze diepzeeorganismen er snel op uit om te profiteren van de beschikbare hulpbronnen.
De geleidelijke afname van zuurstof in de sedimenten maakt plaats voor gespecialiseerde microbiële gemeenschappen, die op hun beurt ongewervelde dieren aantrekken die zich met deze micro-organismen voeden. Deze dynamische cyclus toont het verbazingwekkende aanpassingsvermogen van het leven in de diepe oceaan.
